Sen uçsuz bucaksız hayallerimin tek sahibisin.
Aşk da sen, hasret de sen; ben de sen.
Bir çift göze aşık ve diğer bütün gözlere körüm.
Mutlu olmak kimin umurunda, sen yanımda ol yeter.
Allah’ım bana bir yol göster, ona çıksın.
Telaşımı hoş gör, ıslandığım ilk yağmursun.
“Yan yana” ayrı yazılır, biz hep “sımsıkı” olalım.
Ve aşk. Herkesi ona benzetip, kimseyi onun yerine koyamamaktı.
İster yar ol, ister yara. Lütfun da başım üstüne kahrın da.
İçinde sana dair olan her şey aşktır bana.
Aşk kalemiyle yazanların değil, yüreğiyle yananların işidir.
Kirpiklerine kadar sevdiğim insan, varlığına elhamdülillah.
Sen benim aşk ararken bulduğum değil, hiç aklımda yokken aşık olduğumsun.
Sonra sen geldin, güldün. Gönlümdeki en kurak topraklar papatya bahçesi oldu.
Ben, istemem öyle iki günlük sevgili. Yüreğin varsa bir ömür sev beni.
Aşkın en güzel bestesisin sen. Bütün şarkılara nakarat, bütün melodilere bir es. Sen benim dilimin bildiği söz, ayaklarımın gittiği yol, gözlerimin gördüğü güzel sevgili...
Hz. Mevlana'ya sormuşlar "sevgili" nasıl olmalı diye. Sevilecek biri olmadığı zamanlarda bile seni sevmeli. Sarılacak biri olmadığı zamanlarda bile sana sarılmalı, dayanılmaz olduğun zamanlarda bile sana dayanmalı.
Çünkü her bir zerrem aşık her bir zerrene.
Kelimelerin güzellik karşısında anlamsız kaldığını sende gördüm.
Sen benim gözümün daldığı, yüreğimin aşkla yandığısın. Nerede olursa ol sen bende candan fazlasın.
Sen aklım ve kalbim arasında kalan en güzel çaresizliğimsin.
Sen benim gökyüzüne gönderdiğim duamın yeryüzündeki cevabısın.
Eğer adına eşlik edecekse soyadım, Allah için ahirete kadar senindir sol yanım.
Burası gönül demliği yar. Dile dua, çaya dem, yüreğe kıdem. Aşk’a vefalı olan gelsin.
O senin neyin olur dediler. Uzaktan dedim uzaktan yandığım olur kendisi.
Varsın iki göz odalı bir evimiz olmasın yeter ki senin iki gözün bende olsun…
Dışarıya yağmur, yüreğime hasret, fikrime sen. Nasıl yağıyorsunuz üçünüz birden bir bilsen.
Ey canımın sahibi Yar! Sen benimle olduktan sonra kaybettiklerimin ne önemi var. Hz. Mevlana
Canım benim bilir misin? Canım dediğimde içimden canım çıkıp sana koştuğunu duyarım hep. Ahmet Arif
Ne kadar seviyorsun dersen nar kadar derim. Dışımda bir ben görünürüm içimde binlerce sen dökülür.
Ne zaman umurumda ne mekân benim. Yarından vazgeçtim dünden vazgeçtim. Ne bu ömür benim ne de can benim. Ben seni göreli benden vazgeçtim.